امروز تمام کمبودام یهو اومد جلوی نظرم
تمام آرزوهایی که تو نتفه خفه شون کردم
ودر آخر اشتباهام
منم مثل اون مادر مرده فکر می کنم مشکلات هر کسی به خودش بر می گرده ولی شرایط محیطی اون فرد تاثیر خاصی روی تصمیم هاش داره
پس همه ی اطرافیان وجداناتون مثل همیشه راحت
افسانه ی گلم
راستش تصمیم گرفتم روح وبلاگ رو عوض کنم. واسه همین شدم مرد یخی ؛چرا؟چون ارمغان سال های گذشته درسی بود که می گفت هرگز احساست را آذین پیکرت نکن.
من نیز چنین کردم همگان جسم و جانم را تلی از یخ پنداشتند؛ در حالی که از درون غلیان عواطف پاک بشری طوفانی به پا کرده بود؛آری بگذار مردمان راحت باشند!
----------
راستی نطفه رو غلط نوشتی ;)
----------
یادت باشه که دنیا مکانی برای شریک شدنه؛مشکلات به یک شخص مربوطه درست اما؛ناشی از هزاران نفر دیگه ای هست که خواسته و نا خواسته طوری چرخ دنده های زندگی را چرخوندند که اون فرد بین دنده هاش خورد بشه.
--------
در آخر هم همیشه با خود چنین نجوا کن که:
نمی بخشمت ... بخاطر تمام خنده هایی که
از صورتم گرفتی؛ ...بخاطر تمام غمهایی که
بر چهره ام نشاندی ... نمی بخشمت ... به
خاطر دلی که برایم شکستی ... به خاطر ...
به خاطر احساسم که پرپرش کردی ... نمی
بخشمت به خاطر زخمی که تا ابد بر وجودم
نشاندی .... به خاطر نمکی که بر زخمم فرو
ریختی ... اما ... تمام گناهانت را تنها بخاطر
عشقی که بر قلبم حک کردی ... خواهم
بخشید!
--------------------
دلت شاد
امضا :مرد یخی
به نام او که هر چه برماست ارادت اوست
خواستم بگم اشتباه می کنی